دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

شاهنامه فردوسی – آمدن افراسياب به ايران زمين

شاهنامه فردوسی – خشم گرفتن كاوس بر رستم‏‏

شاهنامه فردوسی – پرسيدن سهراب نام سرداران ايران را از هجير

شاهنامه فردوسی – داستان جنگ هفت گردان‏

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن زال

شاهنامه فردوسی – رزم سهراب با گردآفريد

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن زال از مرگ نوذر

فرهنگ معین

گلگون

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ