دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد







  شاهنامه فردوسی - رزم كردن رستم با سه شاه و رها شدن كاوس از بند
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

مرغ زیرک نزند در چمنش پرده سرای
هر بهاری که به دنباله خزانی دارد
«حافظ»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

گل و گردن

(گَ لُ گَ دَ) (اِمر.) (عا.) گردن و شانه.

دیدگاهتان را بنویسید