دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن فريدون پسران را

شاهنامه فردوسی – پادشاهی كيومرث

شاهنامه فردوسی – لشكر كشيدن زال سوى افراسياب

شاهنامه فردوسی – آراستن كاوس گيتى را‏

شاهنامه فردوسی – گرفتار شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – پيام فرستادن پسران نزد فريدون

شاهنامه فردوسی – آشتى خواستن پشنگ از كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – داستان فريدون با كارگزار ضحاك

فرهنگ معین

گل نوش

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ