دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

شاهنامه فردوسی – پيغام فرستادن كاوس به نزديك قيصر روم و افراسياب‏

شاهنامه فردوسی – رفتن پسران فريدون نزد شاه يمن

شاهنامه فردوسی – آشتى خواستن پشنگ از كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – بازگشتن زال به زابلستان

شاهنامه فردوسی – آمدن زال با نامه سام نزد منوچهر

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم نزديك شاه مازندران به پيغمبرى

شاهنامه فردوسی – خوان پنجم گرفتار شدن اولاد به دست رستم

شاهنامه فردوسی – گرفتن رستم رخش را

فرهنگ معین

گشتن

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ