دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد







  شاهنامه فردوسی - لشكر كشيدن زال سوى افراسياب
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

پیاله بر کفنم بند تا سحرگه حشر
به می ز دل ببرم هول روز رستاخیز
«حافظ»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

گسی داشتن

(گُ. تَ) (مص م.)فرستادن، روانه شدن.

دیدگاهتان را بنویسید