دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد







  دیوان حافظ - زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

به بزمگاه چمن دوش مست بگذشتم
چو از دهان توام غنچه در گمان انداخت
«حافظ»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

گسلاندن

(گُ سَ دَ) (مص م.) گسیختن، پاره کردن.

دیدگاهتان را بنویسید