دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد







  دیوان حافظ - صوفی از پرتو می راز نهانی دانست
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

تو خفته‌ای و نشد عشق را کرانه پدید
تبارک الله از این ره که نیست پایانش
«حافظ»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

گستاخ

(گُ) [ په. ] (ص.) جسور، بی ادب.

دیدگاهتان را بنویسید