دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

شاهنامه فردوسی – پادشاهى هوشنگ چهل سال بود

شاهنامه فردوسی – خواليگرى كردن ابليس

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم نزديك شاه مازندران به پيغمبرى

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن سيندخت از كار رودابه

شاهنامه فردوسی – كشته شدن ايرج بر دست برادران‏

شاهنامه فردوسی – كشته شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – رفتن پسران فريدون نزد شاه يمن

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن زال از مرگ نوذر

فرهنگ معین

گریغ

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ