دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

شاهنامه فردوسی – پادشاهى ضحاك هزار سال بود

شاهنامه فردوسی – كشته شدن تور بر دست منوچهر

شاهنامه فردوسی – پيام فرستادن رستم به نزد شاه هاماوران

مقدمه شاهنامه فردوسی

شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

شاهنامه فردوسی – خواب ديدن سام از چگونگى كار پسر

شاهنامه فردوسی – كشته شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – سير نشدن ضحاك از جستجوى

فرهنگ معین

گریبان

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ