دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

شاهنامه فردوسی – پاسخ شاه مازندران به كاوس

شاهنامه فردوسی – گمراه كردن اهريمن كاوس را و به آسمان رفتن كاوس

شاهنامه فردوسی – پرسيدن همسر مهراب از دستان ويژگيهاى او را

شاهنامه فردوسی – آمدن سام به نزد منوچهر

شاهنامه فردوسی – راى زدن سام با موبدان بر كار زال

شاهنامه فردوسی – فراهم آوردن شاهنامه

شاهنامه فردوسی – لشكر كشيدن كاوس با رستم‏‏

شاهنامه فردوسی – درمان كردن ضحاك

فرهنگ معین

گرما

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ