دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

شاهنامه فردوسی – ستایش پیامبر

شاهنامه فردوسی – باز آمدن كاوس به ايران زمين و گسى كردن رستم را

شاهنامه فردوسی – كشته شدن ايرج بر دست برادران‏

شاهنامه فردوسی – رزم افراسياب با نوذر ديگر بار

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر مردن فريدون

شاهنامه فردوسی – تباه شدن روزگار جمشيد

شاهنامه فردوسی – اندرز كردن منوچهر پسرش را

شاهنامه فردوسی – بازگشتن زال به زابلستان

فرهنگ معین

گرم

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ