دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

شاهنامه فردوسی – پرسيدن فريدون نژاد خود را از مادر

شاهنامه فردوسی – آبادانى و آرامش شهرها هنگام پادشاهى هوشنگ

شاهنامه فردوسی – گرفتن رستم رخش را

شاهنامه فردوسی – خواليگرى كردن ابليس

شاهنامه فردوسی – گمراه كردن اهريمن كاوس را و به آسمان رفتن كاوس

شاهنامه فردوسی – جنگ كاوس با شاه مازندران

شاهنامه فردوسی – گرفتن قارن دژ الانان را

شاهنامه فردوسی – فراهم آوردن شاهنامه

فرهنگ معین

گرداننده

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ