دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن منوچهر از كار زال و رودابه‏

شاهنامه فردوسی – پرسيدن همسر مهراب از دستان ويژگيهاى او را

شاهنامه فردوسی – خوان هفتم كشتن رستم ديو سپيد را

شاهنامه فردوسی – دلخوشى دادن سام سيندخت را

شاهنامه فردوسی – آگه شدن منوچهر از كار سام و زال زر

شاهنامه فردوسی – گريختن سلم و كشته شدن او به دست منوچهر

شاهنامه فردوسی – پيغام كاوس به زال و رستم

فرهنگ معین

گرته برداری

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ