دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد







  دیوان حافظ - ساقی ار باده از این دست به جام اندازد
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

زاهد خلوت نشین دوش به میخانه شد
از سر پیمان برفت با سر پیمانه شد
«حافظ»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

گران سایه

(~. یِ) (ص مر.) کنایه از: شخص عالی مق ام.

دیدگاهتان را بنویسید