دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

شاهنامه فردوسی – شكيبايى ايرج و برترى عقلش

شاهنامه فردوسی – بنياد نهادن جشن سده

شاهنامه فردوسی – رسيدن زال به نزديك سام

شاهنامه فردوسی – رفتن سام به جنگ مهراب

شاهنامه فردوسی – رفتن زال به نزد رودابه

شاهنامه فردوسی – پيروز نامه منوچهر نزد فريدون

شاهنامه فردوسی – كشته شدن ايرج بر دست برادران‏

فرهنگ معین

گاه گاه

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ