دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

شاهنامه فردوسی – كشتن رستم ژنده‏ رزم را

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن فريدون پسران را

شاهنامه فردوسی – رسيدن سام و دستان به كابل

شاهنامه فردوسی – رفتن پسران فريدون نزد شاه يمن

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن افراسياب بر ايران زمين

شاهنامه فردوسی – گمراه كردن اهريمن كاوس را و به آسمان رفتن كاوس

شاهنامه فردوسی – بازگشتن كنيزكان به نزد رودابه

شاهنامه فردوسی – راى زدن رودابه با كنيزكان

فرهنگ معین

گاراژ

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ