دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن سلم و تور از منوچهر

شاهنامه فردوسی – خوان دوم يافتن رستم چشمه آب

شاهنامه فردوسی – آراستن كاوس گيتى را‏

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – رفتن كى‏ كاوس به مازندران

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم به نخجيرگاه‏

شاهنامه فردوسی – لشكر كشيدن كاوس با رستم‏‏

شاهنامه فردوسی – جنگ كاوس با شاه مازندران

فرهنگ معین

ابروکن

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ