دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

شاهنامه فردوسی – ستايش سلطان محمود

شاهنامه فردوسی – گرفتن شاه هاماوران كاوس را

شاهنامه فردوسی – تاخت كردن منوچهر بر سپاه تور

شاهنامه فردوسی – آگه شدن منوچهر از كار سام و زال زر

شاهنامه فردوسی – پرسيدن همسر مهراب از دستان ويژگيهاى او را

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن سلم و تور از منوچهر

شاهنامه فردوسی – تباه شدن روزگار جمشيد

شاهنامه فردوسی – كشتن رستم ژنده‏ رزم را

فرهنگ معین

کیبیدن

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ