دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

شاهنامه فردوسی – دلخوشى دادن سام سيندخت را

شاهنامه فردوسی – پرسيدن فريدون نژاد خود را از مادر

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن فريدون پسران را

مقدمه شاهنامه فردوسی

شاهنامه فردوسی – خوان دوم يافتن رستم چشمه آب

شاهنامه فردوسی – پيغام كاوس به زال و رستم

شاهنامه فردوسی – خوان پنجم گرفتار شدن اولاد به دست رستم

شاهنامه فردوسی – آمدن افراسياب به ايران زمين

فرهنگ معین

کون و مکان

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ