دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

شاهنامه فردوسی – رفتن زال به نزد رودابه

شاهنامه فردوسی – كشته شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – پادشاهى جمشيد هفت سد سال بود

شاهنامه فردوسی – زادن منوچهر از مادرش‏

شاهنامه فردوسی – نامگذارى رستم

شاهنامه فردوسی – خواب ديدن سام از چگونگى كار پسر

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن منوچهر از كار زال و رودابه‏

فرهنگ معین

کهف

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ