دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

شاهنامه فردوسی – پادشاهى هوشنگ چهل سال بود

شاهنامه فردوسی – پادشاهى دادن سام زال را

شاهنامه فردوسی – آمدن افراسياب به نزديك پدر خود

شاهنامه فردوسی – آمدن زال با نامه سام نزد منوچهر

شاهنامه فردوسی – هفت خوان رستم

شاهنامه فردوسی – پادشاهى منوچهر صد و بيست سال بود

شاهنامه فردوسی – درمان كردن ضحاك

شاهنامه فردوسی – بازگشتن زال به زابلستان

فرهنگ معین

کنتراست

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ