دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

شاهنامه فردوسی – رفتن كاوس به مازندران

شاهنامه فردوسی – كیكاوس

شاهنامه فردوسی – گرفتن رستم رخش را

شاهنامه فردوسی – كشته شدن تور بر دست منوچهر

شاهنامه فردوسی – آمدن افراسياب به نزديك پدر خود

مقدمه شاهنامه فردوسی

شاهنامه فردوسی – اندرز كردن منوچهر پسرش را

شاهنامه فردوسی – داستان فريدون با كارگزار ضحاك

فرهنگ معین

کماس

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ