دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

شاهنامه فردوسی – پادشاهى جمشيد هفت سد سال بود

شاهنامه فردوسی – كیكاوس

شاهنامه فردوسی – گريختن سلم و كشته شدن او به دست منوچهر

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن شاه يمن جندل را

شاهنامه فردوسی – آمدن افراسياب به ايران زمين

شاهنامه فردوسی – گرفتن رستم رخش را

شاهنامه فردوسی – جنگ كاوس با شاه مازندران

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن زال

فرهنگ معین

کلاپشت

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ