دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

شاهنامه فردوسی – پادشاهى جمشيد هفت سد سال بود

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن مهراب از كار دخترش

شاهنامه فردوسی – گرفتن رستم رخش را

شاهنامه فردوسی – پند دادن زال كاوس را

شاهنامه فردوسی – رفتن فريدون به جنگ ضحاك

شاهنامه فردوسی – درمان كردن ضحاك

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن افراسياب بر ايران زمين

شاهنامه فردوسی – فرستادن افراسياب بارمان و هومان را به نزديك سهراب‏

فرهنگ معین

کشخ

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ