دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

شاهنامه فردوسی – گرفتن رستم رخش را

شاهنامه فردوسی – پژوهش كردن موبدان از زال

شاهنامه فردوسی – پرسيدن همسر مهراب از دستان ويژگيهاى او را

شاهنامه فردوسی – زادن منوچهر از مادرش‏

شاهنامه فردوسی – خواب ديدن سام از چگونگى كار پسر

شاهنامه فردوسی – گرفتار شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – داستان فريدون با كارگزار ضحاك

شاهنامه فردوسی – گرفتن سهراب دژ سپيد را‏

فرهنگ معین

کریستال

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ