دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن شماساس و خزروان به زابلستان

شاهنامه فردوسی – پادشاهى طهمورث ديوبند سى سال بود

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن فريدون پسران را

شاهنامه فردوسی – كشته يافتن ويسه پسر خود را

شاهنامه فردوسی – پرسيدن سهراب نام سرداران ايران را از هجير

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن منوچهر از كار زال و رودابه‏

شاهنامه فردوسی – بازگشتن كنيزكان به نزد رودابه

مقدمه شاهنامه فردوسی

فرهنگ معین

کثیرالانتشار

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ