دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

شاهنامه فردوسی – ستایش خرد

شاهنامه فردوسی – گريختن سلم و كشته شدن او به دست منوچهر

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن زال از مرگ نوذر

شاهنامه فردوسی – گرفتار شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – رسيدن زال به يارى مهراب

شاهنامه فردوسی – زادن سهراب از مادرش تهمينه‏

شاهنامه فردوسی – باز آوردن رستم كاوس را

شاهنامه فردوسی – آمدن تهمينه دختر شاه سمنگان به نزد رستم‏‏‏

فرهنگ معین

کپچه

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ