دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

شاهنامه فردوسی – خشم گرفتن مهراب بر سيندخت

شاهنامه فردوسی – گرفتن قارن دژ الانان را

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن زال موبدان را

شاهنامه فردوسی – گريختن سلم و كشته شدن او به دست منوچهر

شاهنامه فردوسی – پرسيدن سهراب نام سرداران ايران را از هجير

شاهنامه فردوسی – پيغام سلم و تور به نزديك فريدون

شاهنامه فردوسی – رسيدن سام و دستان به كابل

شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

فرهنگ معین

کالری

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ