دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

شاهنامه فردوسی – پرسيدن فريدون نژاد خود را از مادر

شاهنامه فردوسی – رفتن كاوس به مازندران

شاهنامه فردوسی – پادشاهى طهمورث ديوبند سى سال بود

شاهنامه فردوسی – فرستادن سر سلم را به نزد فريدون

شاهنامه فردوسی – تباه شدن روزگار جمشيد

شاهنامه فردوسی – رزم افراسياب با نوذر ديگر بار

شاهنامه فردوسی – به زن خواستن كاوس سودابه دختر شاه هاماوران را

شاهنامه فردوسی – بازگشتن كنيزكان به نزد رودابه

فرهنگ معین

کاشه

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ