دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

شاهنامه فردوسی – باز آمدن كاوس به ايران زمين و گسى كردن رستم را

شاهنامه فردوسی – گرفتار شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – آفرینش مردم

شاهنامه فردوسی – خوان چهارم كشتن زنى جادو را

شاهنامه فردوسی – ستايش سلطان محمود

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم نزديك شاه مازندران به پيغمبرى

شاهنامه فردوسی – پادشاهى جمشيد هفت سد سال بود

شاهنامه فردوسی – كشتن رستم ژنده‏ رزم را

فرهنگ معین

کاج

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ