دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

شاهنامه فردوسی – پادشاهى زوطهماسپ

شاهنامه فردوسی – آبادانى و آرامش شهرها هنگام پادشاهى هوشنگ

شاهنامه فردوسی – داستان جنگ هفت گردان‏

شاهنامه فردوسی – رزم بارمان و قباد و كشته شدن قباد

شاهنامه فردوسی – به زن خواستن كاوس سودابه دختر شاه هاماوران را

شاهنامه فردوسی – آراستن كاوس گيتى را‏

شاهنامه فردوسی – فرستادن فريدون منوچهر را به جنگ تور و سلم

شاهنامه فردوسی – پادشاهی كيومرث

فرهنگ معین

ابراء

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ