دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

شاهنامه فردوسی – خواب ديدن سام از چگونگى كار پسر

شاهنامه فردوسی – فرستادن فريدون منوچهر را به جنگ تور و سلم

شاهنامه فردوسی – خواليگرى كردن ابليس

شاهنامه فردوسی – رسيدن سهراب به دژ سپيد

شاهنامه فردوسی – تباه شدن روزگار جمشيد

شاهنامه فردوسی – رسيدن زال به يارى مهراب

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم نزديك شاه مازندران به پيغمبرى

شاهنامه فردوسی – كشته شدن نوذر به دست افراسياب

فرهنگ معین

ابا

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ