دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد







  شاهنامه فردوسی - آغاز داستان سهراب‏
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

زینهار از آب آن عارض که شیران را از آن
تشنه لب کردی و گردان را در آب انداختی
«حافظ»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

ژد

(ژِ) (اِ.) صمغ، چیزی چسبنده که از ساق درخت برآید.

دیدگاهتان را بنویسید