دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

شاهنامه فردوسی – راى زدن رستم با كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

شاهنامه فردوسی – بازگشتن زال به زابلستان

شاهنامه فردوسی – گرفتن شاه هاماوران كاوس را

شاهنامه فردوسی – رفتن سام به جنگ مهراب

شاهنامه فردوسی – پادشاهى منوچهر صد و بيست سال بود

شاهنامه فردوسی – كشته شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – رزم رستم با تورانيان‏‏

فرهنگ معین

ژاندارمری

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ