دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد







  دیوان حافظ - رونق عهد شباب است دگر بستان را
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

بس که رنج از دوستان باشد دل آزرده را
جای بیم دشمنی دارد هراس دوستی
«رهی معیری»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

استبعاد

(اِ تِ) [ ع. ] (مص م.) بعید دانستن، دور از قبول.

دیدگاهتان را بنویسید