دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن فريدون از كشته شدن ايرج‏

شاهنامه فردوسی – رزم كردن رستم با سه شاه و رها شدن كاوس از بند

شاهنامه فردوسی – رفتن ايرج به نزد برادران

شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

شاهنامه فردوسی – خواليگرى كردن ابليس

شاهنامه فردوسی – نامه گژدهم به نزديك كاوس‏

شاهنامه فردوسی – پادشاهى جمشيد هفت سد سال بود

فرهنگ معین

چینه دان

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ