دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد







  دیوان حافظ - منم که گوشه میخانه خانقاه من است
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

ساقی بیار باده که ماه صیام رفت
درده قدح که موسم ناموس و نام رفت
«حافظ»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

چنگ

(چُ) (اِ.) = چنگیدن: سخن، گفتار.

دیدگاهتان را بنویسید