دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

شاهنامه فردوسی – رفتن ايرج به نزد برادران

شاهنامه فردوسی – فرستادن فريدون جندل را به يمن

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن افراسياب بر ايران زمين

شاهنامه فردوسی – كشته يافتن ويسه پسر خود را

شاهنامه فردوسی – بازگشتن كنيزكان به نزد رودابه

شاهنامه فردوسی – پيروزى فريدون بر ضحاك و دست يافتن بر گنجهاى آن

شاهنامه فردوسی – تباه شدن روزگار جمشيد

فرهنگ معین

چکیدن

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ