دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد







  دیوان حافظ - ما را ز خیال تو چه پروای شراب است
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

از این مزوجه و خرقه نیک در تنگم
به یک کرشمه صوفی وشم قلندر کن
«حافظ»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

ازل

(اَ زَ) [ ع. ] (اِ.) زمان بی ابتداء.

دیدگاهتان را بنویسید