دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

شاهنامه فردوسی – فراهم آوردن شاهنامه

شاهنامه فردوسی – پادشاهى ضحاك هزار سال بود

شاهنامه فردوسی – شكيبايى ايرج و برترى عقلش

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن پشنگ از مرگ منوچهر

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – كشته شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – گرفتن شاه هاماوران كاوس را

شاهنامه فردوسی – رسيدن زال به نزديك سام

فرهنگ معین

اروپایی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ