یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد
هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟
در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد
در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟
خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد
وای بر من که در این بازی بی سود و زیان
پیش پیمان شکنی چون تو شدم عهد شکن!
«فاضل نظری»
(کَ مُ) (اِمر.) نوعی کرکس که سر وی پر ندارد.
(کَ مَ کَ) (اِمر.) (عا.) شور و غوغا، قال و مقال.
(کَ کَ) (اِ.) بیهوده گویی، هرزه گویی.
(کُ) (اِ.) وزغ، غوک.
(کَ لّ) [ ع. ] (حر.) حرف رد و انکار به معنی چنین نیست.
(کِ ئَ) [ ع. کلائه ]
۱- (مص م.) نگهبانی کردن.
۲- (اِمص.) حفظ، نگهبانی.
(کَ) [ طبر. ] (اِ.) قلعه یا ده بزرگی که بر سر کوه و یا پشته بلندی ساخته باشند.
(کَ تِ) (اِ.) نک کلات.
(کَ) (اِ.) پیاله، پیاله شراب خوری یا قهوه خوری.
(کِ نِ) [ فر. ] (اِ.) یکی از سازهای بادی.
(کِ) [ فر. ] (اِ.)
۱- درجه، مرتبه.
۲- اتاق درس.
۳- سال تحصیلی.
۴- (عا.) طبقه اجتماعی.
(کِ) [ فر. ] (اِ.) طبقه بندی، رده بندی.
(کَ سَ) (اِ.) فلاخن.
(کِ س) [ فر. ] (اِ.)
۱- آن چه در رده‌ها یا طبقه‌های مشخص مرتب و دسته بندی شده باشد، رده بندی شده، طبقه بندی. (فره).
۲- نمره پشت پرونده.
(کِ سُ) [ فر. ] (ص.) (اِ.) جزوه دان.
(کِ) [ فر. ] (ص.)
۱- آن چه که معمول و رایج است و جدید نیست.
۲- هر نوشته و اثر هنری که مطابق اصول و قواعد معمول قدیم باشد.
۳- فراگیری دانش یا فنی از طریق مدرسه و دانشگاه.
۴- به عنوان یک ...
(کَ لّ) (اِ.) قلاش، ولگرد، مفت خوار.
(کِ کُ) [ از روس. ] (اِ.) از انواع سلاح خودکار و نیمه خودکار دارای دستگاه نشانه روی مکانیکی و دو نوع قنداق ثابت و تاشو.
(کِ عَ) [ ع. کلاعه ] (اِمص.) حفظ، نگهبانی، حمایت.
(کَ) (اِ.) پرنده‌ای است دارای قد متوسط که دارای پرهای سیاه (در قسمت سر و بال و دم و گردن) ولی در ناحیه پشت و شکم دارای پرهای خاکستری مایل به سفید است و انواع مختلف دارند. کلاغ تقریباً همه ...
