یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد
هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟
در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد
در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟
خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد
تا شدم حلقه به گوش در میخانه عشق
هر دم آید غمی از نو به مبارک بادم
«حافظ»
(گُ) (ص فا.) مشکل گشا، چاره جو.
(~.) (حامص.) چاره جویی، مشکل گشایی.
[ په. ] (ص نسب.)
۱- فعال، مفید.
۲- پهلوان و دلاور جنگی.
۳- بسیار مؤثر، کارگر.
(یِ) [ انگ. ] (اِ.)
۱- سازمانی که کارش برقراری ارتباط تلفنی از راه دور است.
۲- سابقه شغلی.
(اِ.) قنات.
[ انگ. ] (ص.) شخصیت و جذابیت یک فرد که می‌تواند در مردم نفوذ کند و آنان را به شور و فداکاری وادار سازد. این مشخصه ابتدا در برخی فرقه‌های مسیحیت مشاهده شد و بعدها در ادیان دیگر هم به ...
[ فر. ] (اِ.) نوعی نقاشی طنزآمیز که در آن طراحی برخی جزییات مبالغه می‌شود.
[ فر. ] (ص.) نقاشی که کارش کشیدن کاریکاتور است.
(لَ تُ) (اِ.) نوعی کاربرد طنزآمیز و اژه‌ها.
(اِ.)
۱- جایی که در کوه و بیابان یا در زیرزمین کنده باشند برای جا دادن گوسفندان.
۲- صومعه.
(زِ) (اِ.)
۱- آلاچیق، کلبه.
۲- صومعه.
۳- خانه و منزل.
(نُ) [ فر. ] (اِ.) قمارخانه.
(زِ یِ) [ فر. ] (اِ.) جعبه روباز که برای قرار دادن پرونده یا نامه‌ها جهت اقدام روی میز قرا ر می‌دهند.
(اِ.) کوس، طبل بزرگ.
[ سغ. ] (اِ.) خوک نر.
(کَ دَ) (مص م.) (عا.) از شدت اصرار و الحاح کسی را خسته کردن، امان وی را بریدن.
(س) [ ع. ] (اِفا.) بازاری، سوداگر. ج. کسبه.
(بَ) (اِ.) هر یک از قطعه‌ها یا بخش‌های کاسه گل که معمولاً سبز و گاه به رنگ‌های دیگر است.
(س) [ ع - فا. ] (حامص.) تجارت، داد و ستد.
(سْ تْ) (مص م.) کاهش، نقصان.
