دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

گل بی‌رخِ یار خوش نباشد
بی‌باده بهار خوش نباشد

طَرفِ چمن و طوافِ بستان
بی‌لاله‌عذار خوش نباشد

رقصیدن سرو و حالتِ گُل
بی‌صوتِ هَزار خوش نباشد

با یارِ شکرلبِ گل‌اندام
بی‌بوس و کنار خوش نباشد

هر نقش که دستِ عقل بندد
جز نقشِ نگار، خوش نباشد

جان نقدِ مُحَقَّر است حافظ
از بهرِ نثار خوش نباشد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

شاهنامه فردوسی – گمراه كردن اهريمن كاوس را و به آسمان رفتن كاوس

شاهنامه فردوسی – گرفتن شاه هاماوران كاوس را

شاهنامه فردوسی – خواب ديدن سام از چگونگى كار پسر

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن دختر ايرج‏‏

شاهنامه فردوسی – رزم رستم با سهراب

شاهنامه فردوسی – ديدن فريدون دختران جمشيد را

شاهنامه فردوسی – پادشاهی كيومرث

شاهنامه فردوسی – باز آوردن رستم كاوس را

فرهنگ معین

آند

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ