دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

گل بی‌رخِ یار خوش نباشد
بی‌باده بهار خوش نباشد

طَرفِ چمن و طوافِ بستان
بی‌لاله‌عذار خوش نباشد

رقصیدن سرو و حالتِ گُل
بی‌صوتِ هَزار خوش نباشد

با یارِ شکرلبِ گل‌اندام
بی‌بوس و کنار خوش نباشد

هر نقش که دستِ عقل بندد
جز نقشِ نگار، خوش نباشد

جان نقدِ مُحَقَّر است حافظ
از بهرِ نثار خوش نباشد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

شاهنامه فردوسی – باز آوردن رستم كاوس را

شاهنامه فردوسی – آشتى خواستن پشنگ از كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – رسيدن زال به نزديك سام

شاهنامه فردوسی – پادشاهی كيومرث

شاهنامه فردوسی – راى زدن رستم با كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – تاخت كردن منوچهر بر سپاه تور

شاهنامه فردوسی – دلخوشى دادن سام سيندخت را

فرهنگ معین

آموزنده

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ