دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

گل بی‌رخِ یار خوش نباشد
بی‌باده بهار خوش نباشد

طَرفِ چمن و طوافِ بستان
بی‌لاله‌عذار خوش نباشد

رقصیدن سرو و حالتِ گُل
بی‌صوتِ هَزار خوش نباشد

با یارِ شکرلبِ گل‌اندام
بی‌بوس و کنار خوش نباشد

هر نقش که دستِ عقل بندد
جز نقشِ نگار، خوش نباشد

جان نقدِ مُحَقَّر است حافظ
از بهرِ نثار خوش نباشد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

شاهنامه فردوسی – گرفتن قارن دژ الانان را

شاهنامه فردوسی – تاختن سهراب بر سپاه كاوس

شاهنامه فردوسی – اندر خواب ديدن ضحاك فريدون را

شاهنامه فردوسی – پادشاهى جمشيد هفت سد سال بود

شاهنامه فردوسی – آگه شدن منوچهر از كار سام و زال زر

شاهنامه فردوسی – خوان پنجم گرفتار شدن اولاد به دست رستم

شاهنامه فردوسی – خشم گرفتن مهراب بر سيندخت

شاهنامه فردوسی – راى زدن سام با موبدان بر كار زال

فرهنگ معین

آمپرسنج

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ