دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

گل بی‌رخِ یار خوش نباشد
بی‌باده بهار خوش نباشد

طَرفِ چمن و طوافِ بستان
بی‌لاله‌عذار خوش نباشد

رقصیدن سرو و حالتِ گُل
بی‌صوتِ هَزار خوش نباشد

با یارِ شکرلبِ گل‌اندام
بی‌بوس و کنار خوش نباشد

هر نقش که دستِ عقل بندد
جز نقشِ نگار، خوش نباشد

جان نقدِ مُحَقَّر است حافظ
از بهرِ نثار خوش نباشد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

شاهنامه فردوسی – خوان پنجم گرفتار شدن اولاد به دست رستم

شاهنامه فردوسی – كشته يافتن ويسه پسر خود را

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – جنگ نوذر با افراسياب سديگر بار

شاهنامه فردوسی – لشكر كشيدن كاوس با رستم‏‏

شاهنامه فردوسی – كشتن رستم ژنده‏ رزم را

شاهنامه فردوسی – پند دادن زال كاوس را

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

فرهنگ معین

آش آلو شدن

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ