دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

گل بی‌رخِ یار خوش نباشد
بی‌باده بهار خوش نباشد

طَرفِ چمن و طوافِ بستان
بی‌لاله‌عذار خوش نباشد

رقصیدن سرو و حالتِ گُل
بی‌صوتِ هَزار خوش نباشد

با یارِ شکرلبِ گل‌اندام
بی‌بوس و کنار خوش نباشد

هر نقش که دستِ عقل بندد
جز نقشِ نگار، خوش نباشد

جان نقدِ مُحَقَّر است حافظ
از بهرِ نثار خوش نباشد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

شاهنامه فردوسی – آفرینش ماه

شاهنامه فردوسی – زادن منوچهر از مادرش‏

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن زال

شاهنامه فردوسی – هفت خوان رستم

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن شاه يمن جندل را

شاهنامه فردوسی – رشك بردن سلم بر ايرج

شاهنامه فردوسی – زادن سهراب از مادرش تهمينه‏

شاهنامه فردوسی – ستايش سلطان محمود

فرهنگ معین

آرنگ

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ