دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

گل بی‌رخِ یار خوش نباشد
بی‌باده بهار خوش نباشد

طَرفِ چمن و طوافِ بستان
بی‌لاله‌عذار خوش نباشد

رقصیدن سرو و حالتِ گُل
بی‌صوتِ هَزار خوش نباشد

با یارِ شکرلبِ گل‌اندام
بی‌بوس و کنار خوش نباشد

هر نقش که دستِ عقل بندد
جز نقشِ نگار، خوش نباشد

جان نقدِ مُحَقَّر است حافظ
از بهرِ نثار خوش نباشد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

شاهنامه فردوسی – پادشاهى گرشاسپ

شاهنامه فردوسی – آمدن افراسياب به ايران زمين

شاهنامه فردوسی – پرسيدن فريدون نژاد خود را از مادر

شاهنامه فردوسی – راى زدن رودابه با كنيزكان

شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن سيندخت از كار رودابه

شاهنامه فردوسی – آبادانى و آرامش شهرها هنگام پادشاهى هوشنگ

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

فرهنگ معین

آرامانیدن

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ