دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

گل بی‌رخِ یار خوش نباشد
بی‌باده بهار خوش نباشد

طَرفِ چمن و طوافِ بستان
بی‌لاله‌عذار خوش نباشد

رقصیدن سرو و حالتِ گُل
بی‌صوتِ هَزار خوش نباشد

با یارِ شکرلبِ گل‌اندام
بی‌بوس و کنار خوش نباشد

هر نقش که دستِ عقل بندد
جز نقشِ نگار، خوش نباشد

جان نقدِ مُحَقَّر است حافظ
از بهرِ نثار خوش نباشد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

شاهنامه فردوسی – تباه شدن روزگار جمشيد

شاهنامه فردوسی – خوان چهارم كشتن زنى جادو را

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن شماساس و خزروان به زابلستان

شاهنامه فردوسی – نامه نوشتن كاوس نزديك شاه مازندران

شاهنامه فردوسی – رفتن كاوس به مازندران

شاهنامه فردوسی – زادن منوچهر از مادرش‏

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن سلم و تور از منوچهر

شاهنامه فردوسی – آمدن كى ‏قباد به استخر پارس

فرهنگ معین

یابس

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ