دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

گل بی‌رخِ یار خوش نباشد
بی‌باده بهار خوش نباشد

طَرفِ چمن و طوافِ بستان
بی‌لاله‌عذار خوش نباشد

رقصیدن سرو و حالتِ گُل
بی‌صوتِ هَزار خوش نباشد

با یارِ شکرلبِ گل‌اندام
بی‌بوس و کنار خوش نباشد

هر نقش که دستِ عقل بندد
جز نقشِ نگار، خوش نباشد

جان نقدِ مُحَقَّر است حافظ
از بهرِ نثار خوش نباشد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – تباه شدن روزگار جمشيد

شاهنامه فردوسی – خوان دوم يافتن رستم چشمه آب

شاهنامه فردوسی – رزم بارمان و قباد و كشته شدن قباد

شاهنامه فردوسی – پاسخ شاه مازندران به كاوس

شاهنامه فردوسی – نامه نوشتن كاوس نزديك شاه مازندران

شاهنامه فردوسی – آمدن زال با نامه سام نزد منوچهر

شاهنامه فردوسی – پيروز نامه منوچهر نزد فريدون

فرهنگ معین

آبخیز

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ